Stilstaan voor beginners

Ik ben een boerendochter die verzeild geraakt is in de theaterwereld. Voor beide bedrijfstakken geldt: het werk is nooit klaar! Koeien moeten elke dag gemolken worden, kalveren worden ook midden in de nacht geboren, als er slecht weer dreigt en het gras ligt los, dan wordt er op zondag en soms tot ver in de avond kuilvoer gemaakt. En als de oogst binnen is moet het land opnieuw bemest worden, de machines onderhouden, de schuur opgeruimd, de zandweg verhard, de bomen gesnoeid, de stal uitgebreid, noem maar op. Stilstaan is er niet bij.

Door Riet Mellink

Core Energetisch therapeut en kunstenaarscoach. Daarnaast ontwikkelt ze programma’s en projecten voor de theater- en festivalwereld.

Inspiratie kan elk moment toeslaan

In de podiumkunsten heerst het nine-to-five principe evenmin. Daar moet voortdurend gepresteerd worden, publieksaantallen gehaald, subsidiënten overtuigd. Overdag repeteren, ’s avonds voorstellingen spelen, zondagsmiddags matinee. Daar moet tijdens de ene productie de volgende al weer in de steigers staan en de plannen voor de productie daarna ook al geformuleerd zijn. En dan heb ik het nog niet eens over inspiratie! Dat komt tussendoor, en dat kan elk moment toeslaan. Daar moet je direct iets mee, voordat het weer weg is. Druk, druk, druk, ik weet niet beter. Stilstaan is voor mij niet zo vanzelfsprekend.

Hoge hakken laten stilstaan

Tijdens mijn drukke kunstbeslommeringen ontstond een jaar of zes geleden een vermoeidheid, een onvrede, een ‘ik wil iets maar ik weet niet wat’ gevoel. Een verlangen naar iets nieuws om mijn leven completer te maken. Daarnaast was er ook een verlangen naar vertragen, verdiepen, verbinden, voelen, zijn. Want ik ging veel te snel. Ik ging voorbij aan de signalen van mijn lichaam die aangaven dat vertragen hoognodig was. Als experiment heb ik eens drie dagen een workshop locatietheater gegeven op hoge hakken op een terrein waar je op laarzen of wandelschoenen het best vooruit komt. Om mezelf te dwingen letterlijk wat langzamer te lopen. Het werkte: ik kon de voortdurende haast die altijd mijn tempo bepaalde enigszins loslaten.

Wat je zegt, ben je zelf

Na een korte zoektocht kwam ik terecht op de 4-jarige beroepsopleiding tot Core Energetisch therapeut. Een opleiding waarin je leert om mensen te begeleiden in hun zoektocht naar wie ze werkelijk zijn. Uitgaande van het lichaam, het denken, de emoties, de wilskracht en de spiritualiteit die ieder mens in zich heeft. Natuurlijk begint zo’n opleiding bij je eigen proces. Mijn eigen valkuilen, mijn eigen onbewuste mechanismes die me vaker dan ik dacht belemmeren, kwamen genadeloos aan het licht.

Wonderen kunnen gebeuren

Tijdens de opleiding kwam ik er achter dat ik dit nieuwe terrein niet met mijn enorme hoeveelheid energie kon veroveren, maar dat ik daarvoor juist rust nodig had. Ik herinner me een magisch moment waarin ik leerde dat wanneer ik voor mijn gevoel ‘niets doe’ ik juist daarmee op een ander een enorm sterke uitwerking kan hebben. Die hoeft dan ook niks namelijk. Geen eisen, geen oordelen. Ontspanning. Het was alsof er een wonder gebeurde. Ver buiten mijn comfortzone vond ik iets wat me heel veel ruimte en rust opleverde.

Geef je over aan het moment

Core Energetica en de kunsten hebben veel meer gemeen dan ik aanvankelijk dacht: bij beiden gaat het erom je authentieke energie en creativiteit te vinden en naar buiten te brengen. In een artistiek zowel als in een persoonlijk proces gaat het om overgave aan de inspiratie, de impuls en aan het moment, zodat er wonderen kunnen gebeuren. Het is mijn nieuwe ambitie om Core Energetica, de kunsten en mezelf zo veel mogelijk samen te laten vallen. Dat maakt me compleet.

Vind de stilte in de storm

De nieuwe weg ken ik inmiddels goed, maar ik mis nog vaak de afslag van het pad dat ik jarenlang heb bewandeld. Het valt niet mee, ook al lijkt het zo simpel: werkelijk stilstaan. Stil maar toch aanwezig. Zonder verwachtingen en oordelen kijken naar de wereld om me heen. Ondanks het feit dat ik nu bijna een jaar afgestudeerd ben als Core Energetisch therapeut en ik mijn cliënten altijd met rust en openheid benader, vind ik het daarbuiten nog vaak lastig om stil te worden.

Echt stil.

Het soort stil waar je gedachten van oplossen, naar de oppervlakte drijven.

Waarin je vrede en grootsheid ervaart.

Waarin geen oordelen zijn, geen to-do lijstjes, geen targets die gehaald moeten worden.

Waarin het hooi binnen is en de première achter de rug.

Het soort stil waarin alles er mag zijn.

Waarin je alles kunt laten zijn zoals het is.

Waarin je alles kunt omarmen.

Waarin deadlines, laptop en telefoon er niet toe doen.

Het soort stil waarin zelfs tijd er niet toe doet.

Waarin alles met elkaar verbonden is.

Waarin alles mogelijk is.

Dat soort stil.

Door Riet Mellink

Core Energetisch therapeut en kunstenaarscoach. Daarnaast ontwikkelt ze programma’s en projecten voor de theater- en festivalwereld.

Boekentips van Riet